(ны̆к), подр. звуку падающего предмета или удару чем-нибудь. Завражн. Тытса çĕре çавăрса çапрăм та, нăк! терĕ анчах. КС. Аяккинчен тăрăнтартăм та, нăк турĕ. || Подр. звуку от сильного удара. Альш. Нăк тутарчĕ [1) ударил по спине кулаком (внутри пострадавшего подобный звук), 2) прижал толчком к стене. Шорк.] || Сред. Юм. Торта пĕлмен лашасĕм çонана пăркаласа вырнтан тапратмасăрах нăк! тутарса тортаççĕ. || Полно, битком. Ст. Чек. Нăках тулнă, полно набилось (напр. о муке в мешке, или камнях, горохе и т. д.)
крепкий (-о), твердый, здоровый, плотный. Череп. Йĕнер çинче нăк (крепко) ларат. Баран. 162. Кăркăссем те шултăра çынсем мар, анчах пит нăк çынсем. СТИК. Ку çын пит нăк (плотный, здоровый человек).
Çавăн пекех пăхăр:
нăйма нăймаки нăймалă нăйтăк-найтăк « нăк » нăкă нăкă пусаркăç нăкăлантар нăкăлт нăкăлтат